zaterdag 16 augustus 2008

Studio Olympia; Deutschland, Deutschland uber .....

Hockey

Kajakken


Zeilen


Judo

Tsja, ik denk dat dit heel wat betere blog is van mij dan al die andere stukjes tekst van mij. Sport blijft toch om te doen of naar te kijken. En aangezien ik bijna op vakantie ga en dus iets minder blog hier, deze vier Duitse schonen die allemaal meedoen aan de Olympische spelen.
Ik heb aan de Duitse grens gewoond, en nu woon ik dicht bij de noordzee. Maar nooit of te nimmer heb ik zulke schone Duitse schepsels gezien. Ik zal de volgende keer maar in de kuilen kijken.

vrijdag 15 augustus 2008

Studio Olympia; Kos en Heiden redden de Prins van Oranje

Twee Olympische kampioenen die de prins van Oranje redden van een zekere dood? Hebben we wat gemist in Peking? Nee, zover we weten host Willem-Alexander alleen op de kabouter Plop dans op het podium. Maar dat hij in een gevaarlijke situatie is gekomen, daar bericht niemand over.

Maar toch hebben de heren Kos en Heiden de prins van Oranje gered. Het was dus niet W.A. van Buren, het was Prins Hendrik. Deze was aanwezig op de winterspelen van 1924 in Sankt Moritz. Daar had hij het schaatsen aanschouwd en had de Nederlandse schaatsers daarna uitgenodigd voor een borrel in de voorloper van het Holland Heineken House.Nu was de prinsgemaal een liefhebber van het goede leven. Zo is er in Venlo een café naar hem genoemd waar hij vroeger vaker verkeerde. Naar het schijnt was het vroeger geen café maar een ander soort gelegenheid voor soldaten. Maar dat is een ander verhaal.

De Prins en de schaatsers namen dus iets meer dan een borrel. Na verloop van tijd neemt de Prins in beschonken toestand afscheid van de twee schaatsers die nog nagenieten van de wedstrijd.Als de twee schaatsers na enige tijd besluiten naar hun verblijven te gaan en door de sneeuw ploeteren, horen ze ergens gerochel. Ergens in de sneeuw ligt een gedaante. Ze snellen er naar toe en schrikken als ze zien wie het is. De Koninklijke hoogheid lag in de sneeuw te bevriezen. De schaatsers laten een slee komen en brengen de Prins in veiligheid.

De dag erna proberen de medewerkers van de Prins het verhaal in de doofpot te stoppen. De twee schaatsers krijgen enkele sloffen sigaretten als zwijggeld. Ze houden zich daarna aan de afspraak.Maar wat heeft dit verhaal te maken met de heren Kos en Heiden. Die waren toen der tijd nog niet eens geboren! Het waren inderdaad niet Johan Olav en Eric, het waren Siem Heiden en Wim Kos. Hoe toevallig, twee schaatsers die dezelfde achternamen hadden als de twee toekomstig Olympisch kampioenen.

Over 70 jaar horen we waarschijnlijk hoe Pieter van den Hoogenband en Mark Huizinga Willem Alexander hebben gered van de verdrinkingsdood na een avondje feesten in het Heineken Holland House.

donderdag 14 augustus 2008

Studio Olympia; Herinneringen aan VDH

Het is gedaan, geen derde medaille voor Pieter. Helaas maar het is niet anders. We nemen afscheid van een Brabants fenomeen. VDH maakte veel los in Nederland, zo ook bij ondergetekende.

Vier jaar geleden zwom VDH naar de Olympische titel. Tegelijkertijd besloot mijn vriendin te laten zien dat zij ook haar kon knippen. Zij knipte en ik keek naar de race. Toen VDH dreigde te winnen wees ik haar op de race. Dit had ik beter niet kunnen doen. In ieder geval hebben we beide genoten van de beelden.

Later gingen we samen de stad in. Diezelfde dag vierde ik mijn verjaardag en het bezoek zou later op die dag arriveren. Slenterend door de stad begon mijn eega opeens te lachen. Toen ik vroeg waarover zei ze dat ze een binnenpretje had. Doorvragen had geen zin, vrouwen zijn soms ondoorgrondelijk. Toen we echter thuis kwamen, kwam de aap uit de mouw. Er was iets misgegaan bij het knippen. Ze was afgeleid door Pieter en had misgeknipt.

Met dat mislukte kapsel was ik dus door de stad gelopen. Iedereen had kunnen zien hoe goed mijn vriendin kon knippen. Zij zag het terwijl ze achter me liep in de stad. Pieter haalde goud en ik liep voor lul. Daarna heeft mijn vriendin me nooit meer geknipt. Gelukkig kwam er op mijn verjaardag iemand die kon knippen. Terwijl de gasten binnendruppelden werd ik geknipt. Iedereen zat er gniffelend naar te kijken.

Vanochtend hield de carrière van Pieter op te bestaan. Mijn vriendin vroeg opeens of ze me nu weer mocht knippen. Van den Hoogenband was immers gestopt. Dus kon ze niet meer worden afgeleid. Ik zei resoluut nee. Dit zou anders de herinnering van de gouden Pieter minder mooi maken.

dinsdag 12 augustus 2008

Studio Olympia; Fall Grün

We zijn op dag 5 aangekomen van deze geweldige Olympiade. Helaas heeft Nederland geen hoge ogen kunnen gooien bij het onderdeel Paintball. Deze relatieve nieuwe sport heeft een verpletterende indruk gemaakt op de Olympiade en zal er voor zorgdragen dat snelwandelen snel van het podium zal verdwijnen.

In de mooie setting rondom de Chinese muur ligt het speelveld van de paintballers. Als enige sporters hebben zij geen last van de smog die in Peking heerst. Hoewel de hitte soms een invloed heeft zorgt de smog juist voor extra mogelijkheden in het spel.

De Nederlandse afgevaardigden, Halsema en Duijvendak, zijn ten onder gegaan aan een interne ruzie. In de eerste ronde werd heel gemakkelijk België weggezet. Het leek erop of de Nederlanders de Belgen steeds een stap voor waren. Vooral Duijvendak excelleerde. Naderhand bleek dat Duijvendak doormiddel van een inbraak achter het Belgische strijdplan was gekomen. Halsema, die deze zaak spottend ‘Fall Grün” noemt, vond dit niet kunnen. In de volgende ronde, tegen de Fransen werd er ook niet thuisgegeven aan haar zijde. Duijvendak stond er alleen voor en werd afgemaakt door de Fransen.

IOC lid en Prins Willem Alexander betreurt de gang van zaken, maar zag wel positieve dingen in deze zaak. De sportiviteit staat hoog aangeslagen bij sommige leden van de equipe. Hier moeten wij een voorbeeld aan nemen. Hoe meer transparantie hoe beter. Over de zaak Duijvendak wilde hij weinig kwijt. Dit is een interne zaak en daarmee wil ik met niet bemoeien totdat ik alle feiten weet.

Inmiddels gaat het toernooi verder en zijn we in de eindfase aangekomen. De grote favorieten zijn verrassend uitgeschakeld. De Verenigde Staten, de gedoodverfde favoriet, verloor van Rusland in een zinderende halve finale. Een andere favoriet, Irak, werd gediskwalificeerd na onreglementair gebruik van bommen. Het gebruik van bermbommen is nog niet opgenomen in het reglement. Hier was de Afghaanse coach van de Irakezen niet van op de hoogte.

Morgenochtend neemt Rusland het op tegen Georgië in een finale die alle kanten op kan. Kenners noemen Rusland licht favoriet. Het zal in ieder geval een heftige ochtend worden aan de Chinese muur. Gelukkig is het maar verf.

zaterdag 9 augustus 2008

55 dagen in Peking

Seven years in Tibet draaide zaterdagavond op de publieke omroep. Toevallig precies een week voor de opening van de Olympische spelen. Kwam het soms door de kritische noot aan het einde waarin verteld werd hoe Tibet bezet werd door de chinezen. Of door de mooie landschappen van de Himalaya die in de film verwerkt waren.

Op het zelfde moment vond er een ramp plaats op de k2, de berg, niet een of andere meidengroep. Deze k2, gelegen in de Himalaya, net zoals Tibet, heeft al veel mensenlevens op zijn geweten. Dit bewuste weekend stierven er waarschijnlijk 9 klimmers. Had het publieke net in Nederland soms een voorgevoel. De film gaat uiteindelijk over bergbeklimmers.
Ik begin nu wel te twijfelen. Het ging dus niet om de politieke boodschap maar over de ontberingen van bergbeklimmers in de Himalaya? De medewerker van de televisie had dus een voorgevoel. Misschien moet hij wel de volgende Uri Geller worden?

Riep het uitzenden van deze film dit ongeluk dan af? Dan had de film het verkeerde effect. Als er uberhaupt op effect was gehoopt. Misschien was een andere filmkeuze dan beter geweest om iets af te dingen. Ik zou dan gekozen hebben voor 55 day’s at Peking, deze film gaat over het relaas van de belegering van Peking tijdens de Boxeropstand in 1900. Daarin word Peking, bevolkt met westerse zakenlieden en aanverwante koloniale personen, belegert door opstandige Chinezen en uiteindelijk ontzet door een internationale troepenmacht.

Het zou zo kunnen zijn dat deze film pas inspirerend werkt. Door de Olympische spelen zit Peking vol westerlingen die worden belegerd door de Chinese overheid met hun controle op het vrije woord. De pers en de internationale gemeenschap kunnen we dan zien als ontzettingsmacht. We wachten met spanning af. De belgering van Peking is inmiddels begonnen.

Is er trouwens geen film die betrekking heeft op Georgie of/en Rusland?

vrijdag 8 augustus 2008

Dukla Praag shirt


Toch wel raar,

al bijna 31 jaar


Dus weer een kado verzinnen

Ik weet niet waar ik moet beginnen?


Wat wil ik graag?

Misschien een shirt van Dukla Praag?


Of word het toch een boek?

Over het leven van Jeroen Zoet.


Ik twijfel, overweeg en denk

Wat ik voor mijn verjaardag wens


Dan weet ik het

nee, geen patatje met


Ik heb echt geen honger

Dus maak me maar een jaartje jonger

donderdag 7 augustus 2008

Soundbites: de volgende!


Iedereen dacht dat alcohol het volgende slachtoffer zou zijn van de politiek. Het roken is inmiddels verdrongen uit de horeca, de negerzoen is preventief geruimd, nu de alcohol nog. Maar niemand had rekening gehouden met het chocolade surprise ei. Dit walgelijke schepsel van fabrikant Ferrero is een gevaar voor de volksgezondheid.
Volgens Duitse politici kan de combinatie van voedsel met niet eetbare produkten niet. Ook Cornflakes met daarin speelgoed verpakt staat op de Wanted lijst.
Wat volgt, de paraplu? Want daarmee kan men iemand flink de ogen mee uitsteken in een onoplettend ogenblik!

woensdag 6 augustus 2008

Soundbites; Amorphophallus Titanium

Eind Augustus bloeit de Amorphophallus Titanium, ook bekend onder de naam Penisplant, in Leiden. Dit gebeurt een keer in de vijf jaar. Misschien toch maar wat viagra vermalen in de mest.

dinsdag 5 augustus 2008

Soundbites; Red de Ruyter


De s.s. Rotterdam is gisteren teruggekeerd in Rotterdam. Nederland heeft er een Maritiem monument bij. Echter, ergens aan de andere kant van de wereld drijft een ander Nederlands maritiem momument rond. De BAP Almirante Grau, de laatste in dienst zijnde Kruiser met alleen maar kanons. Hij is ook bekend onder de naam HMS de Ruyter.

Breng HMS de Ruyter terug naar Nederland als museumschip, red de HMS de Ruyter net zoals de s.s. Rotterdam! We moeten zuinig zijn op onze maritieme geschiedenis! Laat de Ruyter onze H.M.S. Belfast worden.

maandag 4 augustus 2008

Kop of Munt?

Net nam ik de trein vanuit leiden richting het Haagse. De trein was druk en ik was dus verplicht in een vierzitter plaats te nemen. Tegenover zat een vrouw van een jaar of 40 a 50 uit het raam te staren. Luisterend naar mijn iPod droomde ik langzaam weg in mijn eigen wereld.

Ergens halverwege de treinreis begon de vrouw te graaien in haar handtas. Dat doen wel meerdere vrouwen. Het is juist een slecht teken als een vrouw dat niet doet, maar dit terzijde. Ze haalde een envelop eruit en scheurde het in drie kleinere stukjes. Op elke stukje zette ze een Romeinse letter. Ik kon net niet lezen wat het was. Daarna vouwde ze de stukjes in elkaar zodat niet zichtbaar was welk cijfer erop stond.

Mijn belangstelling was gewekt. Naar dit soort dingen moet je kijken, of je wilt of niet. Net zoals je beter gaat luisteren als mensen in je omgeving zachter gaan praten of fluisteren. Ik zag de stukjes papier in de hand van de vrouw. Wat nu?, dacht ik. Gaat ze soms naar haar kinderen en laat ze hun dan kiezen wat ze gaan doen, of wat ze krijgen voor kado? Of zijn het een soort talismannen? Op dat moment vouwde ze haar hand dicht en schudde deze flink zodat de stukje papier flink door elkaar lagen.

Toen wende ze zich richting mij en zei;’ kies er een uit.’ Ik stamelde nog; ‘en dan?’. De vrouw keek mij aan en zei; ‘je hoeft er maar een te kiezen, verder niets’ Ik koos er een uit en gaf het aan haar. Ze vouwde het open en begon te glimlachen. Ze bedankte me en bleef zitten en staarde de rest van de reis weer uit het raam. Bij het uitstappen groette ze niet en verdween in de chaos van het station. Al die tijd had ze een glimlach op haar gezicht staan.

Nu nog steeds vraag ik mezelf af wat ik nu gekozen heb. Heb ik een steen verlegd in een andermans rivier? Ieder mens is toch de regisseur van zijn eigen leven? Of maakt deze vrouw haar keuzes altijd zo? Ze vraagt aan vreemden om voor haar te kiezen, zodat ze nooit verantwoording hoeft af te leggen aan haar zelf. Ze kan het altijd afschuiven op die vreemde man in de trein.

vrijdag 1 augustus 2008

Spinsel; trekhaak met Jaguar

Sta ik net buiten mijn koffie te nuttigen in combinatie met sigaret (ja Ab, ik rook nog steeds. jij ook toch?) Zie ik in me ooghoek een Jaguar staan, naar mijn persoonlijke mening toch een voorbeeld van stijl en klasse.

Maar deze Jaguar was een station versie. Ooit had ik een Jaguar gezien met trekhaak, daar walgde ik ook van. Maar dit sloeg alles.!Goed, er worden dus stationversies geproduceerd. Maar dat betekend niet dat je er ook een moet kopen! Waar gaat het heen met deze wereld!