Seven years in Tibet draaide zaterdagavond op de publieke omroep. Toevallig precies een week voor de opening van de Olympische spelen. Kwam het soms door de kritische noot aan het einde waarin verteld werd hoe Tibet bezet werd door de chinezen. Of door de mooie landschappen van de Himalaya die in de film verwerkt waren.Op het zelfde moment vond er een ramp plaats op de k2, de berg, niet een of andere meidengroep. Deze k2, gelegen in de Himalaya, net zoals Tibet, heeft al veel mensenlevens op zijn geweten. Dit bewuste weekend stierven er waarschijnlijk 9 klimmers. Had het publieke net in Nederland soms een voorgevoel. De film gaat uiteindelijk over bergbeklimmers.
Ik begin nu wel te twijfelen. Het ging dus niet om de politieke boodschap maar over de ontberingen van bergbeklimmers in de Himalaya? De medewerker van de televisie had dus een voorgevoel. Misschien moet hij wel de volgende Uri Geller worden?
Riep het uitzenden van deze film dit ongeluk dan af? Dan had de film het verkeerde effect. Als er uberhaupt op effect was gehoopt. Misschien was een andere filmkeuze dan beter geweest om iets af te dingen. Ik zou dan gekozen hebben voor 55 day’s at Peking, deze film gaat over het relaas van de belegering van Peking tijdens de Boxeropstand in 1900. Daarin word Peking, bevolkt met westerse zakenlieden en aanverwante koloniale personen, belegert door opstandige Chinezen en uiteindelijk ontzet door een internationale troepenmacht.
Het zou zo kunnen zijn dat deze film pas inspirerend werkt. Door de Olympische spelen zit Peking vol westerlingen die worden belegerd door de Chinese overheid met hun controle op het vrije woord. De pers en de internationale gemeenschap kunnen we dan zien als ontzettingsmacht. We wachten met spanning af. De belgering van Peking is inmiddels begonnen.
Is er trouwens geen film die betrekking heeft op Georgie of/en Rusland?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten