Twee Kruisers

Twee Kruisers


Ergens in de gordel van Smaragd
Liggen twee kruisers
Te wachten op den laatste dag
Zodat zij weer herrijzen

Twee schepen gingen ten onder
Als Speerpunt van het eskader
Dat hoopte op een wonder
Maar beter wist

Het eiland was al verloren
Onderdrukking lag in het verschiet
Toch gaven ze hun schepen de sporen
Hoop doet toch leven

Veel opvarenden hebben geen zerk
Slechts herinnerd door een bel
Hangend in een kerk
Die ooit weer luiden zal

Treurstoeten en ander leed

Treur stoet

Langzaam reed hij door
Een lijkwagen wit gekleurd
Twee raven gingen hem voor
het tempo dicterend

Achterin lag de gast
Stijvol tussen 6 planken
Zijn aanhang volgend hem gepast
Als een eend met kuikens

Nu zit ik me af te vragen
De dood gaat toch samen met zwart
Waarom dan een witte wagen
Dat is toch maagdelijk

Wij gaan toch allen heen
Dus geniet van alles
Met een lach en ween
Bij het laatse feest

De wagen verdwijnt uit zicht
Slechts een paar aardse meters
Dan doen de raven hun plicht
En sluit men de kist


Twee militairen

Het kwam hier binnen per radio of TV
Dus heeft iedereen het gehoord
Het kwam wederom als een klap
2 Soldaten laf vermoord

De mensen vergeten snel
De verontwaardiging neemt af
De doden worden nummers
Of men een is of nummer acht

Begrafenissen zijn snel voorbij
Slechts familie blijft achter
Met onderscheidingen en linten
Dan word het leed vast wel zachter

Maar gingen ze dood voor een doel
Den haag blijft echter keuvelen
Moeten soldaten vechten of bouwen
Of slechts sneuvelen

Vergeet echter niet
Dat zei stierven voor een groter goed
Iets wat men hier niet meer ziet
Vrijheid is hier normaal

Bloedend Hard

Vanmiddag is mijn laatste verstandskies getrokken. Op het moment van schrijven zit ik dan ook met ijs tegen mijn wang aan gedrukt te typen.

Een heerlijk lente zonnetje scheen toen ik bij de tandarts aankwam. Waarom nu!

Toen ik de behandelkamer binnenkwam hoorde ik de tonen van de Dijk. Blijkbaar heeft de tandarts een goede indruk van wat zijn patienten willen horen als achtergrondmuziek.

Mocht ik ooit een andere tandarts nemen dan vraag ik eerst naar zijn muzieksmaak. Na vandaag vind ik dat essentieel. Er bestaat namelijk geen verdoving tegen sky radio en consorten. En niemand haalt het in zijn hoofd om net voor een behandeling de tandarts te betichten van een slechte muzieksmaak. Want dan vind ie vast wel een gaatje.

De verdoving werd ingespoten. Op het moment dat mijn tandarts begon met snijden hoorde ik de stem van Huub van der Lubbe 'mag het licht uit zingen.....'

Na wat getrek, geslijp, geboor en gezaag voelde ik langzaam mijn vermetelde kies verdwijnen uit mijn kaaklijn. Er was wat gekraak wat het meest leek op het versplinteren van krijt. Toen hoorde ik het verlossende geluid van iets hards dat in een rvs bakje viel.

De stoel ging weer omhoog en alles zat erop. Huub van der Lubbe was inmiddels bezig met een nieuw nummer. Alsof hij het wist, die Huub. 'Hij voelde alleen het bloeden, bloedend hard!'

Absurditeiten, eerste deel

Deense Dog

Wat is het nu voor een gedrocht

Is het wel een kat?

Neen, het is een Scandinavisch exemplaar

Bij een fokker gekocht

Het is lomp en grof

Spinnen doet hij echter wel

En haarballen spuugt hij bij de vleet

Toch lijkt hij op een Deense Dog

SportLife; New York Cosmos

Met de introductie van David Beckham en trainer Ruud Gullit bij de Los Angeles Galaxy lijken de tijden van North American Soccer League terug te keren. Helaas komen de clubs van toen niet meer terug. Dus geen Atzecs, Chicago Sting of Washington Diplomats. En helaas ook geen New York Cosmos, in de late jaren zeventig de grootste club van de wereld.

Een Amerikaanse club als grootste voetbal club van de wereld!? Het moet niet gekker worden denkt een voetbalkenner. Toch was in die tijd de Cosmos groter dan een club als Manchester United. Gesteund door Muzieklabels als Atlantic Records (Led Zeppelin) en filmproduktie maatschappij Warner Bros kochten zij wereldsterren in hun nadagen op. Nou ja nadagen, een Pele of een Beckenbauer in hun nadagen zijn veel beter dan een David Beckham. Helaas was de NASL geen lang leven gegund en zakte de league al snel in. Blijkbaar was Amerika nog niet klaar voor voetbal. Dit betekende ook een einde voor de beroemde Cosmos.

Na het Wereldkampioenschap voetbal in 1994 werd er een nieuwe proffesionele liga opgericht in de Verenigde Staten. De fouten van het verleden werden geanalyseerd en er kwam een gezonde competitie. Maar de oude namen van de voetbalclubs komen niet meer terug. Er kleeft natuurlijk iets van mislukking aan die namen uit het verleden, en Amerikanen houden niet van mislukkingen. Maar toch, New York Cosmos in plaats van Red Bull New York. Dat klinkt toch veel beter.

Wat was was, en komt niet meer terug. Gelukkig kunnen we genieten van de documentaire Once in a lifetime. Met de geweldige zin; I am with the Cosmos was in those days the same as, I am with the band. Dat is wel wat anders dan op vrijdagavond de Langeleegte bezoeken of een zondagmiddagwedstrijd op Woudesteijn.