Treur stoetLangzaam reed hij door
Een lijkwagen wit gekleurd
Twee raven gingen hem voor
het tempo dicterend
Achterin lag de gast
Stijvol tussen 6 planken
Zijn aanhang volgend hem gepast
Als een eend met kuikens
Nu zit ik me af te vragen
De dood gaat toch samen met zwart
Waarom dan een witte wagen
Dat is toch maagdelijk
Wij gaan toch allen heen
Dus geniet van alles
Met een lach en ween
Bij het laatse feest
De wagen verdwijnt uit zicht
Slechts een paar aardse meters
Dan doen de raven hun plicht
En sluit men de kist
Twee militairen
Het kwam hier binnen per radio of TV
Dus heeft iedereen het gehoord
Het kwam wederom als een klap
2 Soldaten laf vermoord
De mensen vergeten snel
De verontwaardiging neemt af
De doden worden nummers
Of men een is of nummer acht
Begrafenissen zijn snel voorbij
Slechts familie blijft achter
Met onderscheidingen en linten
Dan word het leed vast wel zachter
Maar gingen ze dood voor een doel
Den haag blijft echter keuvelen
Moeten soldaten vechten of bouwen
Of slechts sneuvelen
Vergeet echter niet
Dat zei stierven voor een groter goed
Iets wat men hier niet meer ziet
Vrijheid is hier normaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten