Iedereen kent dat wel. Je hoort een lied en je weet niet wie het zingt, of hoe het heet. Een aantal hersencellen blijven dit gegeven onthouden voor de rest van je leven. En ze snakken naar een antwoord terwijl de rest van je hersenen door gaat met het dagelijks leven. Het blijft broeien en soms raakt het de oppervlakte van je bewustzijn. En dan opeens heb je het, de ingeving, het Eureka moment. Eureka is trouwens een leuk plaatsje in Californie waar ik ooit ben geweest.
Ik wist dat het de Grateful Dead was. Ik wist dat er in de clip skeletten voorkwamen, What's in a name. Ooit zag ik het nummer een aantal maal op MTV. Waar is Paul King eigenlijk?
Maar voor de rest wist ik het niet. Ik snap ook niet waarom het niet is blijven hangen in mijn grijze massa, aangezien ik een perfect geheugen heb voor debiele details.
Elke keer in de betere platenzaak bracht ik een bezoekje aan het vak, als ze dat al hadden, van de grateful dead. Ik liet mijn ogen over de cd's gaan hopende dat er opeens een klik van herkenning was. Dit gebeurde nooit. Langzaam begon ik het nummer te vergeten. Tot een avondje Youtube verlossing bracht. Binnen 5 minuten had ik het gevonden!
Het meest rare is dat het nummer "touch of grey' heet en het gaat over 'het' ouder worden. En ik vind het dus in de week voordat ik 30 word. Een leeftijd waartegen ik op zie gezien alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt en bereikt heb. Dankzij dit nummer zie ik er iets minder tegenop. Toeval of kan ik het op sturen naar wonderen bestaan!
In ieder geval;
I will get by / I will get by
I will get by / I will survive
We will get by / We will get by
We will get by / We will survive
P.s. Rest in peace Jerry Garcia en bedankt
Dit is het eerste blog wat ik ooit maakte. Ergens op een netwerksite. Vandaag ben ik 32 geworden. De reden ook waarom ik het hier publiceer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten