Vandaag 68 jaar geleden vindt de Britse Marine het Duitse slagschip de "Bismarck" en brengt het tot zinken. De film de er later over werd gemaakt kreeg als titel mee 'Sink the Bismarck'. Dit was het bevel dat naar alle schepen van de Royal Navy werd uitgezonden. Dit Duitse slagschip moest ten koste van alles tot zinken worden gebracht. De "Bismarck" had namelijk net de "Hood" tot zinken gebracht. Dit was een schok geweest in het Engeland. De "Hood" was het vlaggeschip en het meest machtige schip van de Britse marine.De "Bismarck" moest tegen elke prijs tot zinken worden gebracht. Wat volgde was een kat-en-muis spel op de Atlantische oceaan. Het Duitse slagschip was verdwenen. In Engeland was geschokt gereageerd op het zinken van de "Hood". Voor velen was dit het dieptepunt van de oorlog.
Uiteindelijk wisten torpedovliegtuigen het schip te vinden en konden het stoppen. Het schip werd bij zijn roer geraakt en kon alleen nog maar in cirkels varen. Tenslotte maakten de slagschepen van de Royal Navy het werk af. Of waren het toch de Duitsers zelf die hun eigen schip tot zinken brachten toen het, eenmaal aan gort geschoten, brandend op de oceaan dreef?
In ieder geval overleefden slechts weinigen het zinken van de "Bismarck". Toen de bemanning van een Britse torpedobootjager de lijken van Duitse zeelieden in de oceaan zag drijven, begon een matroos een Duits lied te zingen. Men ging van intense haat naar kameraadschap in enkele uren. We zouden er een voorbeeld aan kunnen nemen;
Ich hatt’ einen Kameraden,
Einen bessern findst du nit.
Die Trommel schlug zum Streite,
Er ging an meiner Seite
In gleichem Schritt und Tritt.
Eine Kugel kam geflogen,
Gilt’s mir oder gilt es dir?
Ihn hat es weggerissen,
Er liegt mir vor den Füßen,
Als wär’s ein Stück von mir.
Will mir die Hand noch reichen,
Derweil ich eben lad.
Kann dir die Hand nicht geben,
Bleib du im ew’gen
LebenMein guter Kamerad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten