maandag 26 januari 2009

Langs sterren en kanalen

Weet u, soms heb je het! Dan moet je het kwijt. Je creativiteit moet dan snel eruit. Vaak na een avond drinken en roken. Weet u, dat zijn de beste momenten. Rust en creativiteit op zo weinig vierkante meter. Bij een oase van stilte.

Mensen staan er niet bij stil. Dit wonder van creatie, het is geen momentopname. Het is een constante stroom van iets maken en creëren. Een gedachtestroom die opgezet gaat worden in iets, iets tastbaars. Ook al kijkt u er misschien op neer. Kunst zit in iedereen. In de omgeving, in de dingen? Dat is mij ook geleerd. Toch?

Daarom dit schrijven. Deze poging tot poëzie. Vergeef mij als het banaal klinkt. Ik moet creëren, ik kan niet anders. Wij allemaal moeten dat. De dood hijgt in onze nek. In iedereen zijn nek. Het leven is kort. En toch, we brengen hier veel tijd door, onbenutte tijd zou men zeggen. Dat is niet waar. Zeker niet!

Dus, euhmmm, hoe zeg ik dit netjes? Gaat heen en creëer!? Dit was het dan. Volgens mij, denk ik...........


Door donkere kanalen
Langs zwarte sterren
Gaat zijn pad
Om te eindigen
Met een plons
Omgeven door donder
Of gepaste stilte
Een oprecht scheppingswonder


Een ding we zeker
Dat de levensweg van een drol
Met al zijn sporen
Minder lang duurt
Dan de carrière van Ruud Krol

Geen opmerkingen: